مطالعات EML/PML
بر اساس فرآیند تصمیم‌گیری، بیمه‌گران، ریسک زیان اقتصادی را با بیمه شدگان به اشتراک می‌گذارند. به طور کلی، این فرآیند تصمیم‌گیری شامل استفاده از مدل‌سازی برای تعیین میزان خسارت به اموال در صورت وقوع خطر است.
سناریوهای حداکثر خسارت تخمینی (EML) و حداکثر خسارت احتمالی (PML) معمولاً برای درک پیامدهای شدید خسارات برای یک ریسک خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مطالعات EML / PML را نمی‌توان به صورت دقیق بر اساس دانش نظری در مورد ریسک و قرار گرفتن در معرض ریسک‌ها توسعه داد. بلکه این مطالعات نیاز به درک جامعی از شرایط واقعی زندگی دارند که بر میزان خسارت تأثیرگذار هستند.
مهندسان FPA تجربیات گسترده خود را در زمینه مشاوره خسارت به کار می‌گیرند تا مدل‌هایی را تهیه کنند که برای درک میزان قرار گرفتن بیمه‌گرها ( و بیمه‌گران اتکائی) در معرض ریسک قابل استفاده باشند.
مهندسان FPA این توانایی را دارند که مدل‌های EML / PML را تولید کنند. این مدل‌ها به صورتی دقیق قرار گرفتن در معرض ریسک‌ها را در صنایع مختلف ارزیابی می‌کنند. این کار با هدف مقابله با خسارات فاجعه بار ناشی از آتش‌سوزی، سیل، طوفان، زلزله و بسیاری عوامل دیگر انجام می‌شود.
در طول سال‌ها، ما حدس و گمان را از فرآیند محاسبه EML / PML حذف کرده‌ایم و در عوض رویکردی براساس اطلاعات جامع بیمه‌گران و مشتریان آن‌ها توسعه داده‌ایم.
دامنه آنالیز ما شامل موارد زیر می‌باشد:
• جمع‌آوری اطلاعات کافی برای ارزیابی روش‌ها و فرآیندهای مورد استفاده در یک ریسک معین.
• جمع‌آوری و اعتبارسنجی داده‌های هزینه با شکست بخش‌های مختلف، از جمله ساختمان‌ها ، تجهیزات و غیره.
• ارزیابی خطرات و عوامل ریسکی که به اموال و کارها آسیب فیزیکی وارد می‌کنند.
• رتبه‌بندی ریسک‌ها و خطرات به ترتیب نرخ ریسک به منظور سنجش پیامدهای پس از وقوع خسارت.
• آنالیز وابستگی‌های متقابل به منظور بررسی پیامد خطرات بر عملیات‌ها و پایداری کلی اموال.
• ارزشیابی گزینه‌های بازسازی و هزینه مورد نیاز برای بازگرداندن اموال به شرایط قبل از خسارت.